Wojny profesorów mają w sobie zawsze coś farsowego, utrudniają jednak uczelniom spełnianie swoich funkcji (recenzowanie i modelowanie polityk publicznych) i przenoszą się często na inne obszary życia społecznego. Względne stonowanie i minimalne uporządkowanie form prowadzenia sporów politycznych w środowisku akademickim leży w ogólnym interesie społecznym.
Część liberalnej opinii publicznej wydaje się radykalnie oddzielać przekonania światopoglądowe i polityczne od twierdzeń naukowych – uważamy, że to stanowisko jest błędne, chociażby ze względu na ukryte wartościowanie.
Część prawicowej opinii publicznej sądzi, że nieprzyjemności na tle światopoglądowym spotykają na uczelniach przede wszystkim konserwatystów – nie zgadzamy się również z tym rozpoznaniem.
Wszelkie propozycje w tej materii muszą mieć zapewnioną odpowiednią legitymizację i być projektowane tak, by służyły przez wiele kadencji, niezależnie od tego, która opcja polityczna będzie aktualnie sprawować władzę. Nowelizacja powinna bronić interesów wszystkich, a nie tylko przedstawicieli jednej strony sporów. Regulacje niespełniające tych warunków przyczynią się do pogłębienia negatywnych zjawisk.
Uwagi do projektu nowelizacji:
- Pojęcie „światopoglądu” wymaga doprecyzowania. Brak precyzji otwiera drogę do politycznej instrumentalizacji prawa.
- Zakotwiczenie „komisji dyscyplinarnej” „przy ministrze” stwarza możliwość instrumentalizacji politycznej tego narzędzia oraz pogłębienia politycznej polaryzacji środowiska akademickiego. Opowiadamy się za przemyśleniem umiejscowienia takiego ciała przy PAN/PAU itd i nadania mu charakteru komisji rozjemczej. Przepisy powinny umożliwiać także mediację w takich sprawach.
- Zgodnie z projektem pracownik naukowy nie może być zawieszony w pełnieniu obowiązków ze względu na toczące się przeciwko niemu postępowanie wyjaśniające, ale rektor wciąż ma prawo zawiesić naukowca w toku postępowania dyscyplinarnego. Uważamy, że należy zostawić możliwość zawieszenia ze względu na toczące się postępowanie wyjaśniające, ale zawęzić ją do postępowań dotyczących czynów będących przestępstwami ściganymi z oskarżenia publicznego.